មន្ទីរពេទ្យបង្អែកជ័យជំនះ អតីតមន្ទីរឃុំឃាំងជនពិការនៅសម័យខ្មែរក្រហម
ដោយ អោ ស្រីពេជ្រ
មុនពេលខ្មែរក្រហមកាន់កាប់ទីក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាលនៅថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៥ មន្ទីរពេទ្យបង្អែកជ័យជំនះនាពេលនោះគឺជាមន្ទីរពេទ្យវិកលចរិតព្រែកត្នោត ព្យាបាលជំងឺសរសៃប្រសាទ។ ក៏ដូចជាមន្ទីរពេទ្យដទៃទៀតនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា មន្ទីរពេទ្យព្រែកត្នោតត្រូវបានបញ្ឈប់ប្រតិបត្តិការក្នុងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ ខ្មែរក្រហមបានប្រែក្លាយទីតាំងនេះទៅជាមន្ទីរឃុំឃាំងរហូតដល់ថ្ងៃរំដោះ ៧ មករា ១៩៧៩ នេះបើយោងតាមទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតរបស់មណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា(DC-Cam)។
នៅក្នុងអត្ថបទមួយដែលមានចំណងជើងថា “មន្ទីរពេទ្យវិកលចរិតក្លាយជាមន្ទីរឃុំឃាំង” សរសេរដោយ លោក ផេង ពង្សរ៉ាស៊ី បានឲ្យដឹងថាជនរងគ្រោះភាគច្រើនគឺជាជនពិការដែលប្រមូលមកពីរាជធានីភ្នំពេញនិងកន្លែងផ្សេងទៀត។ ប្រជាជនទាំងនោះត្រូវបានសម្លាប់ក្រោយធ្វើទារុណកម្មរួច និងកប់នៅបរិវេណមន្ទីរពេទ្យ ហើយខ្មែរក្រហមបានដាំដើមដូងនៅលើទីតាំងនោះ ដោយមានជំនឿថាសាកសពនឹងផ្តល់ជីល្អដល់ដី។
រង្វង់មូលតាខ្មៅ ដែលមានរូបសំណាកបុរសសម្បុរខ្មៅកាន់ដំបងធំគឺជានិមិត្តសញ្ញានៃទីក្រុងតាខ្មៅ។ ខ្មែរក្រហមបានគ្រប់គ្រងទីក្រុងតាខ្មៅ នៅថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៥ រហូតដល់ថ្ងៃរំដោះ ៧ មករា ១៩៧៩។
មន្ទីរពេទ្យបង្អែកជ័យជំនះនៅទីក្រុងតាខ្មៅ គឺជាអតីតមន្ទីរពេទ្យវិកលចរិតព្រែកត្នោត ព្យាបាលជំងឺសរសៃប្រសាទ។ ប៉ុន្តែខ្មែរក្រហមបានប្រែក្លាយមន្ទីរពេទ្យនេះទៅជាមណ្ឌលឃុំឃាំង ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ ។
ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម អគារនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាកន្លែងឃុំឃាំង។ ជនរងគ្រោះភាគច្រើនគឺជាជនពិការដែលប្រមូលមកពីទីក្រុងភ្នំពេញនិងកន្លែងផ្សេងៗទៀត។ ពួកគេត្រូវបានសម្លាប់បន្ទាប់ពីត្រូវគេធ្វើទារុណកម្ម។ សាកសពរបស់ពួកគេត្រូវបានកប់នៅក្នុងបរិវេណមន្ទីរពេទ្យ។
នៅក្នុងបរិវេណមន្ទីរពេទ្យនេះ មានដើមដូងប្រមាណ១៣០ ដើម។ ខ្មែរក្រហមបានដាំដើមដូងនៅលើទីកន្លែងដែលពួកគេបានកប់សាកសពមនុស្សដោយជឿថាសាកសពនឹងផ្តល់ជីល្អសម្រាប់ដី។
បច្ចុប្បន្ននេះ មន្ទីរពេទ្យកំពុងសាងសង់អគារថ្មីបន្ថែមដែលនឹងត្រូវប្រើជាបន្ទប់វះកាត់។
កម្រងរូបភាពថ្មីៗ
ដំណាក់កាលដែលប្រជាជនកម្ពុជាបានឆ្ល...
សូ វិទូ
មន្ទីរសន្តិសុខវត្តបារាយណ៍ជាន់ដ...
ទ្រី សុជាតា